Türkiye Cumhuriyeti Hazine ve Maliye Bakanı Sayın Lütfi Elvan tarafından bugün (07.05.2021) yapılan açıklamada öne çıkan ve tüm haber kaynaklarında dikkati çeken, kripto paranın 10 bin lira ile limitlendirilmesi idi.

“10 bin liranın üstünde işlem yapanları 10 gün içinde MASAK’a bildirme zorunluluğu getirdik.” denilen açıklamadan daha da önemli olduğuna inandığım bir başka paragraf şu şekildedir:

Kripto varlıklar şimdiye kadar bildiğimiz finansal sektörlerden uzak başka bir paralelde işlem gördüğünü veya bankacılık sektörüne benzemediğini açıklayan Sayın Bakan, “bunların denetimlerini bir noktaya kadar yapmak mümkün. Ancak bir noktadan sonra denetim ve gözetim oldukça güçleşiyor” ifadesi ile konunun önemine atıfta bulundu.

Çok önemli bir ayrıntı olduğunu hatırlatmama gerek yok sanırım. Devamlı vurgulamaya çalıştığım ve karşılığı olmayan bu dijital para piyasasının, kapitalizmin bitim noktasına varmadan son çıkış yollarından biri olarak beyan ve ifade edebilirim. İnanılmaz olan ise; rantı sevenlerin gözlerini karartarak bir gürültüye kuyruk olmalarıdır. Bu kadar pesimist bir yorum yapmak istemem.

Ve fakat önlem ve tedbirlerin gerçekle hayal arasında bir şeye inanılmasının endişe izlerini taşımaktadır.

Halbuki geleceğin yüz görümlüğü olarak şimdiki kayıpları, normale pazarlayanlara karşı hem kanuni hem de hukuki varlığımızı ortaya koyarak volatil bir düzlemi kabullenebilir risk olgusuna kavuşturabiliriz.

Sonuç olarak; Türkiye ‘nin de dâhil olduğu kara para aklanması ve terör finansmanına karşı düzenlemeler yapmak üzere kurulmuş olan bir kurum mevcuttur. Financial Action Task Force(FATF).

Türkiye’de Mali Suçları Araştırma Kurulu(MASAK) adlı kuruluşumuz, uluslararası alanda FATF ile birlikte çalışmaktadır. FATF ‘nin şimdilik gri listesinde yer alan Ülkemiz ‘de, bugünlerde dikkat çeken ve birbiri ardına yapılan düzenlemelerin elbette sebeplerinden biri işte uluslararası düzeyde üstlendiği sorumluluk duygusundandır. Gri listeden kara listeye alınmasının an meselesi olduğu bir varsayım değildir.

Çünkü karnemiz bu bakımdan zaten kırıklarla dolu. Dikkatli olmazsak ve dikkatle hareket etmezsek Türkiye olarak dünya ticaretinde tepe taklak olacağımız aşikârdır.

Bir de kısa zaman öncesinde yaşanan kripto yolsuzluğunun acı öğretilerini unutmayalım. Hemen arkasından bir diğer platform borsasının davası devam ederken, alınan bu tedbir ve önlemlerin hatta yapılan bu açıklamanın dahi FATF tarafından tavsiye edilerek yapıldığı düşüncesi ve veya vurgusu ağır basmaktadır.

Saygılarımla.08.05.2021
Selahattin İpek

Akıllı sözleşme zamanı. Artık fiziki olarak, mahallî şubeye gitmesi söz konusu olmayacak. Yeni bir mudi hesabı açmak için, karşılıklılık esasına dayalı olarak imza altına alınması gerekli olan sözleşmelerin, bu defa çözüm olarak hologram teknolojisi kullanılarak yapılması hâsıl olmuştur

Covid19 salgınından öğrendiğimiz çok şeyler oldu. Belki de bunların en başında çok üstün teknolojilere sahip, zengin ve her şeyi kudretleri sayesinde aşabilecek olarak gördüğümüz ülkelerin, ne kadar acz içinde olduğudur.

Dünya küresel bir köy dediğimiz zamandan bu yana, çok uzun bir kadim tarih geçmemesine rağmen, anlıyoruz ki, gerçekten bir kelebek etkisi kadar bir birimize yakın dokunuşlar içindeyiz.

O halde bu küresel köylük kavramını, küresel barış ile güzelleştirmek için laflarımızı değil, kelamlarımızı sağlam ederek, geleceğin aslında bir gram dahi etmeyen bir virüsün dokunuşunda olmadığını ispatlayalım.

Sorumluluk anlayışımıza şiddetle özen göstererek; kendi hayatımızı, dolayısıyla dünyamızı içine kapandığımız duygusal boşluklara(!) itmeyelim.

Gelecek, karanlık fabrikaların varlığında nesnelerin iletişimi ile mümkündür ve hayattadır da aslında. Fakat insan olmanın en önemli unsurlarından olan duyularını yok ederek, şizofren bir yaratığa dönüşümünü de beraberinde getiriyor. Birey merkez olarak yaratılmayan insan, ancak ve ancak hak ve hukuk dilinde tek yani birey olarak değerlere sahiptir.

Oysa insanın, motivasyonu itibari ile en üstün meziyeti hayatta kalmaktır. Bu edimini gerçekleştirirken, topluluklara ihtiyaç duyar. Bu avcı-toplayıcılıktan bu yana hep böyle idi. Yalnız yaşayamaz.

En olmadık ifadeyle bile insan, mutlak bir canlı ile iletişim ve temas halinde olmuştur. Platon ‘un mağara alegorisi dahi, duvarlara yansıyan canlı gölgeleri üzerinedir.

Peki, bugün itibari ile insanlık, köklerinde var olan değişim olgusunu bir kez daha mı katmanları arasına dâhil ediyor?

Bu sorunun yanıtı çok farklı biçimlerde verilebilir. Her bir bakış açısı da üstelik doğru bir mentaliteye oturarak, değişim açmazının ne kadar volatil olduğunu gösterir. Burada türlü bakış açılarını ilgilisine bırakarak, mali sistemin nasıl ve hangi rüzgârlarla yelkenlerini doldurduğunu sorgulamamız gerekir.

Öyle ya ilgilendiğimiz alan mali sistem.

Şimdi bu alanın varlığına esas olan temel faktörün farkındalığıyla “paranın teknolojik seyrinde” ekonomik hayata dair bazı kavramları ele alarak anlamaya çalışalım.

FinTech mi? TechFin mi?
“Fintech, hepimizin bildiği gibi, finansal hizmetlerin en ileri teknolojiyi kullanarak daha iyi bir kullanıcı deneyimi ile sunulduğu bir alan. Buna karşılık TechFin ise bir firmanın teknolojiyi kullanarak yepyeni finansal hizmetler sunması anlamında kullanılıyor.” ( Kaynak: Asian Banker)

Mali sistemi zorunlu değişime tabi tutan Covid19 adı verilen salgın, FinTech (Finansal Teknoloji) ve nakitsiz ödeme sistemlerine olan talebi artırdı.
Yatırımcılar tektonik bir değişim seziyor ki, çok haklı bir sezinti ve bırakın Ülkemizi, dünyayı sarmalına alan bu finansal teknoloji kendi ekosistemi içinde büyüyerek, yansımalarını etkili biçimde hissettirmektedir.

Bunun neresi kötü diye, bir ussal varsayımı ortaya koymak mümkün.

Elbette dünyanın geldiği noktadan geleceği noktaya doğru nasıl evrildiğinin farkındalığında, yaşananları raporlamamız önem arz etmektedir. Bugün gelinen noktada teknolojik gelişimler sayesinde finansal çevreler güçlenerek söz sahibi oldular. Öyle ki, banka ve diğer finansal kuruluşlar reel politik bakımından dizayn eder duruma geldiler. Buna bakıp da son budur diyebilmek mümkün mü?

Hayır.

Çünkü yaşayarak geleceğe doğru yürüdüğümüz an itibariyle artık bu finans sektörünün de teknolojik gelişimden türev bir sonuca evrildiğine şahit oluyoruz. Bunu da içtenlikle hissederek duyumlayabiliyoruz.
Yani FinTech diye kısalttığımız bu Finansal Teknoloji, ön göremediği bir biçimsel değişimle yerini, artık TechFin denilen ve Teknolojinin finansal piyasaya baskın olduğu bir sürece bırakıyor. Şahit olduğumuz dönemin aynı zamanda mimarı olarak, değişim ve dönüşümünü birlikte tecrübe ediyoruz diyebiliriz. Bu sebeple geleceğin lisanslı teknoloji şirketleri finansal alanda daha etkin olarak yer alacaklardır. Bankaların egemenliğinden ve rekabetinden, teknoloji firmalarının rekabeti ve etkinliğini iliklerimize kadar hissedeceğiz. Konuya bağlamak şartıyla daha önce şöyle bir tespitim olduğunu âcizane yazmak isterim:

İnternet Platformları(Trendyol, N11, HepsiBurada vs.) üzerinden satış yapan firmalar ortaya çıkmaya devam ettikçe; Ülkemizde var olan muhasebe sistemi yeniden şekillenecek ve bu muhasebe yapılanması, özellikle ilgili platformların baskılama aracı olarak kullanılacak. Diye yorum ve konuşmalarımın sonuç olarak doğru çıkması neticesinde, TechFin yani teknolojik finans materyalleri artık bankacılık ve ödeme alanlarında yerlerini alarak rekabete dâhil olmuşlardır.
GAFA Bank olarak kabul edilen(Google, Apple, Facebook, Amazon) bu büyük firmalar, yapılanmalarıyla bankacılık anlayışını değiştirerek, hayatımızı kolaylaştıracakları iddiası ile FinTech kavramının evrilmesine sebep olmuşlardır. Dolayısıyla TechFin karşımıza tamamen yeni bir pazar türü şeklinde çıkarak, ticaret hayatımızda yerini almıştır.

Ne var ki gelecekte ister finansal teknoloji ister teknoloji finansı olsun rekabet hiçbir zaman bitmeyecek. Bazen biri diğerini baskılasa dahi, rekabet sahasına girecek yeni türev ürünler var olacaktır. Ülkemizde özellikle bankacılık sektörü, teknoloji ve bilişim alanındaki inovatif değişim ve dönüşümler sayesinde kendi alanında oldukça güçlü durumdadır. Ancak bu üstünlüğü gelecek için çok iyi kullandıklarını sanmıyorum. Entegre olduğumuz dünyanın, “ödeme sistemleri” genelinde çok büyük firmalar aracılığı ile atılımlarına karşılık; Ülkemiz de girişimcileri sayesinde, tüm bu gelişimleri yakından takip ederek, yerlerini almışlardır. Dolayısıyla, finansal kuruluşlardaki bu gelişmelerin yanı sıra, sigortacılık sahamızda yer alanlar da son dönemde canlanarak, InsurTech girişimlere önem vermeye başlamışlardır.
Diğer yandan eskiden beri, bilinen bankacılık dışında sadece katılım bankacılığının da Türkiye düzleminde işini iyi yapan kurumsal yapılanmalar aracılığıyla ayağı yere basan, sağlam temellere oturmuş şekilde yapıldığı aşikârdır. Bu sayede “Islamic Fintech” öne çıkarak, yüksek bir avantaja ve potansiyele sahip olduğumuzun farkındalığında lider profil olmalıyız.

Doğal olarak teknoloji artık hangi alanda kullanılıyorsa o alanın vazgeçilmezi olmaktadır. The Great Reset olarak ifade edilen yeni normal dünyamızda, birçok alışkanlığımızı değiştirerek hayatta kalma yollarını aramaktayız. Pandemi gösterdi ki insanlık, artık yeniden dizayn edilirken, çok da eski olmayan bir tarihte hayatımıza giren world wide web(www) yani internetin boyutlar arasında hem geçişgen hem de edilgen olmuştur. Sanal ağ ile sınırlar ortadan kalkarak; iletişimin teknoloji münasebetiyle marjinal faydalar yarattığına tanık oluyoruz. Yüzyılımızda henüz bütünlük gösteren gelişmelere kuyruk olan dünyamız, küresel bir köy halinde offline yapılabilen birçok işlerin hızla online olarak da yapılabildiğinin farkına vardı.

Yeni normalde mesafeli yaşam koşutu, e-ticaret ortamlarına teknolojiyi odaklayarak bu alanlarda, hem tüketicileri hem de firmaları bir araya getirmiştir. Böylelikle, TechFin’ler özellikle eldeki büyük veriler vasıtasıyla müşteri deneyimlerini geliştirmişlerdir. Duygusal tüm hal ve hareketlerin veri madenciliği ile adlandırıldığının bilincinde, gelişmişliğin ötesine geçilebilen bir değişimin sonuna geldiğimiz varsayımına kapılmayalım.

Geleceğimize bir süre koyacak olsaydık, on veya yirmi yılda ulaşacağımız ileri seviye yaşam standartlarına, güdümlü bir zorunluluk neticesi şimdiden ulaşmış bulunuyoruz. Bunları “yaşam bilimleri” ve sanal dünyamızda oluşturulan elektronik dünyamızdaki dönüşümler marifetiyle hayatımızın her alanına almış olduk. Bir nevi insanlık var oluşundan bu yana zorlu evrim tarihine fiziksel başlamış ve geliştikçe sanallaşarak kendine görünmeyen bir âlem yaratmıştır.

Tıpkı düşlerindeki bulutlara yazılan hayal kodlarının, vakti geldikçe uyanış çığlıkları gibi.

Değiştik. Değiştikçe kendimizden uzaklaştık. Ve fakat bilinmeyenleri bilir olduk!

İnsan tür olarak hayatta kalma meziyetiyle birlikte, devamlı hareket halinde de olmalı. Bu, insanın var oluş temelidir. Hareketsiz olamaz. Oturmaz. Oturamaz yani.

Lakin geldiğimiz son aşamada, insanlık birey birey oturmaya başladı. Teknolojik gelişim neticesinde, hantal bir yapıda ve bilişim aygıtlarının ayrılamaz bir parçası olarak, tabiatına aykırı hareket eder oldu.

Bu savımızı destekleyen önermelerden birine yüzeysel değinmek isterim. Finansal Teknoloji yerini, geliştikçe gelişerek nesnelerin kendi aralarında başlayan haberleşme ile evrilme döngüsünde; Teknolojinin üstün hale gelerek finansal alt yapıyı dizayn eder olması, müthiş bir aydınlanmadır.

Örnek mi?

Pandemi, ticaret dünyasında alışılagelmiş tüm finansal kuruluşların ezberlerini bozmuştur. Birey merkezli hassasiyet odaklarının kişisel verileri koruma noktasına dikkat çekerek, müşteri yani yeni mudilerinden izin almak kaydıyla hesap açılışlarının vazgeçilmezi sözleşmeleri, online ortama çekmişlerdir.

Akıllı sözleşme zamanı. Artık fiziki olarak, mahallî şubeye gitmek söz konusu olmayacak. Yeni bir mudi hesabı açmak için, karşılıklılık esasına dayalı olarak imza altına alınması gerekli olan sözleşmelerin, bu defa çözüm olarak hologram teknolojisi kullanılarak yapılması hâsıl olmuştur. Önceden gerekli ve geçerli izinler alınmak şartı ile, boyutlar arasından bireyin karşısına gelerek yapılan bir sözleşmeyi tahayyül edin lütfen.

Düşün dünyamızla dalga geçen bu durum, gerçek ve sanal sınırlarımızı çoktan aşmıştır.

Saygılarımla.11.03.2021
Selahattin İPEK

Kaynak: www.bdTurkey.com
(Bu makale kaynak göstermeden yayınlanamaz. Kaynak gösterilse dahi, makale aktif link verilerek yayınlanabilir. Kaynak göstermeden ve aktif link vermeden yayınlayanlar hakkında yasal işlem yapılacaktır.)

“Salıncak Odalar” dolayısıyla devamlı kapanma tehlikesi altında bir vesayet savaşı vereceklerdir. Belki de düzenleme neticesinde, coğrafyamızda var olan yedi ana bölgesel oda kurularak hizmet eşiği devam ettirilebilir. Temsilcilik gibi örgütlenmeler ise illerde gerektiğinde meslek insanlarının iletişim ve koordinasyonunu için olmalıdır.

15 Temmuz 2020 Tarih ve 7249 sayılı Avukatlık Kanunu İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Resmi Gazete ‘de yayımlanarak yürürlüğe girmiştir.

Bir başka deyişle, her kentte Türkiye Barolar Birliği’ne (TBB) bağlı, son zamanların fırtınalar koparılmasına sebep olan “çoklu baro sistemi”, doğum sancılarının ardından hayatta ve yelkenini rüzgârla doldurmaya başlamıştır. İstanbul İkinci Barosu itirazlara rağmen onay makamındadır.

Yeri gelmişken belirtmeden geçmek istemiyorum. Tartışmalı olan bu konu 2010 yılından bu yana gündemi meşgul eden bir süreci tamamlayarak gelmektedir.

Bir zamandan beri gündemi meşgul eden konuyu bitirecek fitili ateşleyen noktanın konulmasına neden olan ise, 24 Nisan 2020 Cuma günü Diyanet İşleri Başkanı Prof. Dr. Ali Erbaş’ın, Ankara Hacı Bayram Camii’nde verdiği Cuma hutbesinde yaptığı konuşmadır.
Konuşmada özetle, zina, fuhuş ve eşcinselliğin Allah’ın emri ile haram edilmiş, insanlığı ve insan neslini felakete sürükleyen haram fiiller olduğu dile getirilmiştir.

Bu duruma karşılık İnsan Hakları Derneği Ankara Şubesi, hutbe hakkında ayrımcılık yapıldığı gerekçesiyle suç duyurusunda bulunurken, Ankara ve İzmir Baroları da kınayan bir açıklama yaptılar.

Kanunun amacı, barosunda 5000 ve üzerinde avukat üye sayısı bulunduran illerde, 2000 avukatın bir araya gelerek baro kurabilmelerine imkân tanınmaktadır. Bu da illerde birden fazla baro kurulmasını mümkün kılmaktadır. Çoklu baro diye ifade ettiğimiz durum, birçok il barosunun bölüneceğinin işaretidir. 

Sanıyorum artık maziyi hatırlattığımız üzere, artık konumuza girmeye hazırız.

Bu vesile ile kalemimize verdiğimiz usul; esasın gerçeklerini ortaya koymak adına önceliğimizi oluşturur. Her gönülle hoş bir dostluğa yol alınmasına düşkünlüğü olan süveydamızın, kimseyi rahatsız etmeden lütuf olan konuşmalarımızda kelama ulaşmasını temenni ederim. 
Meslek kuruluşlarının ve üst kuruluşların kimsenin tekelinde olmayan demokratik, çağdaş, laik yapılarının korunması hem ilgili meslekler hem toplum yararı hem de ülkemiz demokrasisi için çok önemlidir.

SERBEST MESLEK VATANDAŞLIK BİLİNCİ Mİ? İNSAN OLABİLME SÜRECİ MİDİR?

Sanıyorum iddialı bir ara başlıkla serbest meslek anlayışının derin mana ve ehemmiyetine odaklanarak; geçmişinde ve geleceğinde var olan anlayışı ele almaya çalışalım.

Her serbest meslek genel olarak temelinde insanlığa yardım merkezlidir. Bu tespiti yapmak serbest meslek önceliğini gösterir.

Şöyle ki, doktorluk sağlık yardımı için varsa, avukatlar da hukuki yardım için vardır. Elbette Mali Müşavir de mali okuryazarlığın yanında ekonomik ve ticari hayatın gereksinimi olan kayıtlama sistemi ve bu hiyerarşik düzen üzerinde sistemik olarak verilerin nizam, intizamı için vardır.

Ortak özellikleri kadim tarihinden bu yana insanlığa yardım olan serbest mesleklerin, nitelikleri sebebiyle farklılık göstermesini de perdeleme yapmadan görmemiz gerekir.
Son olarak da serbest meslek “asiller” adına, yine onların ihtiyaçları için vekil sıfatı ile yapılır. Doktor hasta adına, avukat müvekkil adına, mali müşavir ise mükellef adına iş görür. Vazifeli olduğu konuyu; irdeleyerek, inceleyerek sonuca ulaştırır. Sonuçlanmasının ardından artık o vekilin işi kalmamıştır.

Dolayısıyla, meslekçi görüş denilen aşırı muhafazakâr anlayışı, meslek örgütleri şiddetle ret etmelidir. Her meslek kendini elbette içinde bulunduğu şartlar çerçevesinde üstün ve önemli görür.
Hâlbuki ortak özellikleri görmek, farklılıkları abartmadan, saçma sapan uyduruk düşüncelere kuyruk olmamızı önler.

Durumu toparlayarak devam edecek olursak; demokratik bir ortamın olmazsa olmaz şartı, eğitim ve öğretimin kutup yıldızı kabul edilmesidir. Bu sayede; bağnaz ve yobaz insanlar yok oldukça, hak ve hukukunu bilen, bilinçli bireylerin omuzunda yükselen, mutlu ve müreffeh toplumlara doğru yol alırız.

Elbette özlemini duyduğumuz bu toplum ve toplum düzenine ulaşmak mefkuresi kolay olmayacaktır. Mücadele etmek ve karşıtlarla bir arada nasıl yaşanacağının öğrenilmesi gerekecektir.
Neticede tür olarak doğan canlı, çeşitli disiplinlerle hemhal olarak ancak insan(!) olabiliyor.

Bir anlamda renk ve ahenkle var olduğumuz yerin kocaman bir gökkuşağının altı olduğunu öğrenmeliyiz. Ki bu uzun süreçle olacak bir gerçekliktir.

Hangi gerçeğin yoluna revan oluyoruz? Beraberce düşünmeye çalışalım.
Bakalım gelecekte nasıl bir yol bedeli ile arzuladığımız özgürlük ve hürriyete meftun olacağız.

MESLEK YAPILANMALARIMIZ EVRENSEL DEĞİL

O vakit konumuz, vatandaş imgesinde insanın birey merkezli hürriyet ve özgürlükleri olması hasebi ile Ülkemiz için gündem olmuş “çoklu baro” sisteminin tıpkı, Türkiye Serbest Muhasebeci Mali Müşavirler ve Yeminli Mali Müşavirler Odalar Birliği(TÜRMOB), Türkiye Tabipler Birliği ‘nin de(TTB) içinde yer alarak Anayasa ‘nın 135. Maddesi ile düzenlenen Sivil Toplum Kuruluşları ‘na olan kelebek etkisinin sorgulanması gereğini ortaya koymuştur.

Maddeyi bir kez daha hatırlayalım:  

“Madde 135 – Kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları ve üst kuruluşları; belli bir mesleğe mensup olanların müşterek ihtiyaçlarını karşılamak, mesleki faaliyetlerini kolaylaştırmak, mesleğin genel menfaatlere uygun olarak gelişmesini sağlamak, meslek mensuplarının birbirleri ile ve halk ile olan ilişkilerinde dürüstlüğü ve güveni hakim kılmak üzere meslek disiplini ve ahlakını korumak maksadı ile kanunla kurulan ve organları kendi üyeleri tarafından kanunda gösterilen usullere göre yargı gözetimi altında, gizli oyla seçilen kamu tüzelkişilikleridir.”

Görüldüğü üzere Anayasamızda “belli bir mesleğe mensup olanların” her türlü öngörülen faaliyetlerini biçimlendiren hiçbir algı operasyonu yoktur. Bahsi geçen temel konu ise, mesleğin, kanuni sınırlamalar çerçevesinde vesayet altına alınmadan; hizmet noktalarına ulaştırılmasını sağlamaktır.

Öyle ki hizmette tüm bu temel madde içerisine dâhil olan meslek kuruluşları birbirleri ile tatlı bir rekabet halinde ve en önemlisi de birbirlerini tamamlayarak ilerlemeleri gerekmektedir.

Vatandaşın bu kuruluşlardan isteği elbette en iyi hizmeti alabilmek olduğu gibi; bu kuruluşlara üye tüm meslek insanları da kendi birliklerinden birçok beklenti içindedirler. Bu beklentileri tek tek yazmak yerine yine Anayasa ‘nın 135. Maddesine dönerek bakmamızda fayda var. Kısaca hizmetin en iyisini almak, tüm meslek mensuplarının vazgeçilmez hakkıdır.

Fakat meslek insanlarının yararına çalışması gereken bu “Kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları ve üst kuruluşları“ zamanla asli görevlerini bir kenara bırakarak, günümüze adaletsiz, taraftar zihniyeti ile hareket eden yancı ve eyyamcıların eşliğinde, ötekileştirme ve kutuplaşmanın tavan yaptığı merkezlere dönüştüler. Kötü ve adaletsiz yönetimler, tamamen kendi siyasi anlayışlarını dikte ederek, meslek örgütlerini manipüle etmişlerdir. Biliyoruz ki bu şekilde yönetilen mesleki kuruluşlar ve üst kuruluşları zoraki bir dayatmanın neticesinde tekel olmaktan öteye geçemez.

Oysa demokratik ve özgür mesleki kuruluş ve üst kuruluşların yani odaların ve bağlı oldukları birliklerin hak ve hukuk merkezinde üyelerine ayrımcılık yapmadan ifa edecekleri hizmetlerin adalet dâhilinde olacağı muhakkaktır.

MESELE ÇOKLU HALE GELMEKLE BİTMİYOR

O vakit bu etkileşimin sonuçlarını okumakta fayda görüyorum. Değişim şekilsel bir ifadeye sıkışmış gibi durmasına rağmen, hatta ülke halkının da geleceğine ışık tutmaktadır. Bir anlamda “çok başlılık” kuramını da beraberinde tehlike olarak düşündürüyor. 

Toplumsal örgütlenmenin temeli olan bu kuruluşlar(ı); koruyup, kollamak vazifesi önce hukuki normlar ve sonrasında ise bunu hak eden halkın sahiplenmesi ile başarıya ulaşır.

Bir anlamda laftan öteye gidemeyenlerin, sözlerindeki yavanlıkları neticesi kelama ulaşamayan hallerinin mutlak eğitim ile bilinçli hale getirilmesi netice almaya doğru götürür. İşte bu yüzden ümmet, biat ve sadakat kültüründen gelme insanlarımızın, ilk mektepten başlayarak felsefe derslerine katılımlarını önemsiyorum. Sorgulayan toplum, kolay kolay geleceğini karanlığa teslim etmez. Kendi ile barışıktır ve görmek ile bakmanın ne demek olduğunu bilir. Mesela Mali Müşavirler olarak, 3568 sayılı Yasamızda Oda Kuruluşu (Madde 15) başlığı altını okuryazar olmalıydık.(!) Ne var ne yok bilerek, cesaretle yıllardır yönetimi tekellerinde tutanlara karşı muhalefet edilebilirdi. Her ne kadar Üst Birlik gücünü ellerinde tutsalar dahi; birinde olmayan diğerinde, birincide olmayan yüz birincide mutlaka başarılabilirdi.
Bu konuya aşağıda tekrar çok kısa döneceğimi ifade ederek, burada askıya alıyorum.

TÜRMOB çoklu oda tartışmalarının neresinde?

Delegelik dağıtan il odalarının işaret ettiklerini seçmek zorunda kalan taraftar zihniyetinin yok edilmesi ve Birliğimizin vesayet altından kurtularak, “üst meslek kuruluşları” tanımlamasını hakkıyla ifa edebilmesini diliyoruz. Olur ya belki Oda ve Üst Birlik seçimlerini gerekli yerlerden ilgili izinler ve sıkı siber güvenlik önlemleri alınarak iki seçim de aynı anda elektronik ortamda yapılabilir. Hem masraftan kurtulmuş olunur hem de özgür iradenin çok daha fazla tecelli ettiği bir ortamda yüksek katılım oranıyla sonuca gidilmiş olur. Elektronik ortamda haksız rekabet eden, seçime gölge düşüren de azalacağından isabetli bir uygulama olacaktır. Delege ağalığı ortadan kalkacaktır. Bir gider kalemi daha yok olmuş olacaktır.

 Yapılması düşünülen hatta barolar için yapılmış olan düzenlemelerde, hedef birden fazla mesleki kuruluşun meslek insanlarına hizmet veriyor olmasıdır. Meslek insanı istediği mesleki kuruluşu tercih ederek, dayatma ve tekelcilikten kurtulmuş olacaktır. Tabi olarak mesleki kuruluşlar yine bir merkezden mesleki üst kuruluşları tarafından yönetilecektir. Elbette birçok düzenlemeden sonra elde kalan yapılanma, illerde birden fazla çoklu meslek kuruluşlarının kuruluyor olmasıdır.

Mesela, Mali İdare ‘yi yakından ilgilendiren biçimi ile üye sayısı beş bini aşan illerde iki bin üye ile yeni bir mali müşavir odasının kurulması ve örgütlenmesi mümkün olacak. Aslında birkaç ilimizi kapsayan bu düzenlemenin anlamı, o illerdeki oda sayısının artmasından başka bir şey değildir. Bu iller, şimdilik İstanbul, Ankara, İzmir olarak yansımaktadır. İlgili yasal prosedürler gerçekleştiği vakit, seçim zamanlarında görmeye alıştığımız üzere, üyelerin hemşehri politikaları arzu edilen sonuçlara gidilmesine olanak tanıyabilir.

TÜRMOB birlik çatısı altında tüm bağlı odaların 112356 civarında Serbest Muhasebeci Mali Müşavir üyesi var. En fazla üyesi olan odalarımız ise sırasıyla; İstanbul: 44372, Ankara: 13498, İzmir: 7976, Bursa: 5122 ‘tür.(16.10.2020)

Bunun yüzdesinin ne kadar ve nasıl olacağı hususu şimdilik öngörümüzde ve fakat e-Köleliğin var olduğu şu günlerde, bu öngörünün olmamasının önünde bir engel yoktur. Bir tüzel kişilik veya gerçek kişinin noter ile olan işlemlerinde genel teamül, kanuni iş merkezinin bulunduğu veya ikametinin bulunduğu yer noterliğinde işlem yapılması esas kabul edilmektedir. Eğer ki mali müşavire de böyle bir tahdit konulmazsa, kendi serbest meslek iş merkezinin bulunduğu yerden, diğer illerdeki müşterilerine dilediği gibi hizmet vermesinin önünde bir engel olmayacak ve tercihi neticesinde kendini en iyi tanımlayan, yakın hissettiği oda üyeliğine geçecektir.

“Salıncak Odalar” dolayısıyla devamlı kapanma tehlikesi altında bir vesayet savaşı vereceklerdir. Belki de düzenleme neticesinde, coğrafyamızda var olan yedi ana bölgesel oda kurularak hizmet eşiği devam ettirilebilir. Temsilcilik gibi örgütlenmeler ise illerde gerektiğinde meslek insanlarının iletişim ve koordinasyonunu için olmalıdır.    

Şimdi yukarıda askıya bıraktığımız 3568 sayılı Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik Ve Yeminli Mali Müşavirlik Kanunu‘nda “Oda Kuruluşu (Madde 15) başlığı altını okuryazar olmalıydık.(!)” çıkarımına. Maddenin 1.paragrafı;

“Bölgesi içinde kendi mesleği konusunda en az 250 meslek mensubu bulunan il merkezlerinde ve bölgesi içinde 250 meslek mensubu bulunan ilçelerde (Büyükşehir belediyesi sınırları içindeki ilçeler hariç) bir oda kurulur. Ayrı ayrı kurulan serbest muhasebeci mali müşavirler ve yeminli mali müşavirler odaları, bulundukları ilin veya ilçenin adıyla anılır. Ancak, ilçelerde oda kurulabilmesi için o ilçedeki en az 100 meslek mensubunun yazılı başvurusu aranır.”
Diye yol haritası verir.

Oysa 3568 sayılı Kanun ‘un 15. Maddesi zaten an itibari ile il merkezlerinde ve bölgesi içinde 250 meslek mensubu bulunan ilçelerde (Büyükşehir belediyesi sınırları içindeki ilçeler hariç) olmak üzere zaten “çoklu oda”(!) kuruluyor. Hatta yeni yapılması düşünülen Mali Müşavir Odaları düzenlemeleri belki de çoklu oda olgusunu zora sokacaktır.(!) Şöyle ki;

TÜRMOB resmi web sitesinden birebir alıntıladığım şekli ile aslında Üst Birlik çatısı altında kanunla istenen şartları karşılayarak kurulmuş, hizmet veren iller ve çoklu odaları (ilçe odaları) mevcuttur.
Bunları tablo yardımıyla gösterelim.;

Dikkatinize sunmak istediğim bir tersliği yazarak, sorgulamanıza bırakıyorum.
Tabloda yüksek üye sayısı olan odaları göremiyoruz değil mi? 

Yıllardır aynı grup ve o gruplarda yer alan simaların meslek insanları karşısında laftan öteye geçmeyen konuşmalarında, birbirlerine servis ettiklerinin boş şeyler olmasından öteye geçmediği ortada bir gerçekliktir. Algı ise, kapalı kapılar ardında aynılaşarak bulundukları makamın o meslek üzerine olan üstünlüğü sayesinde getirisi ve menfaat temini üzerinedir. Gerçekten bir lider yönetişim yapmak isteyenlerin bir şekilde yeni bir oda kurma gayret ve tenezzülü dahi olmamıştır.
Manidar değilse bu durum, güçlü olana karşı boyun eğen diğer muhalif odakları sorgulamak gerekecektir.(!) Yahut da bu durum koz kullanılıp, başka çıkarlar mı elde edildi?

ÇOKLU ODA DOĞRU TERCİH OLABİLİR Mİ?

Yıllardır yöneticiliği meslek edinmiş kendini üstünlerden görenler için, “çok” tabiri zahmet anlamı taşıdığına delalet eder. Çünkü çoklanma her anlamda olacağından orkestral bir idare zorlanarak tek sese doğru itilmeye çalışılacaktır. Bu gerçeklik demokratik bir manifestoyu zorlayıcıdır. “Enstrümantal” aletlerin her birini farklı renk ve ahenk içinde saklanmış, toplu halde yaşayabilmenin neticesi ayrı fikir ve karakterleri renk, dil, din tezatında birleştirmenin sırrı içinde kendinizi bulursunuz.

Birleşme gerçekleşirse ne ala. Ya tersi olursa?

Demek ki doğru notalar üzerinden kendimizi dinlemeliyiz. Ben diyerek sadece kendimizi ilah görmeye başlarız ki, işte orkestra kendini bir başkasından dinleme sanatıdır. Başkası sizin nefesinizin enstrümantal karşılığıdır. Aynadaki yansımanızdır.

Her enstrüman kendine has varlığı ile ayrı ayrı kendini ifade eder. Ehil elde ise sırra kadem basmaz ve doğru tercih ile çok sesliliğin muhteşem sonucuna dem vurur.
İnanılmaz belki ama (ah)lanmadan, (vah)lanmadan All(ah)’a şehadet eden sırda kendini bulur.

Demek ki “çok” olandan korkmadan, “çoklanmayı” öğrenmemiz icap eder.  

Var olan sistemin değiştirilerek geliştirilmesi de belki çözümün adresi olabilir. Ve fakat öncelikle yönetişim katında olanların zihniyet değişikliğine evrilerek, bulundukları yerleri terk ederek, onursallığa ulaşmalarını daha bir önemsiyorum.

Öyle ki, şu an yaşadığımız ve her kesimin hemen hemen memnuniyetine mazhar olmayan, haybeci tanıdık simaları döngüsel olarak karşımıza çıkaran kendi içinde tutarlı ve fakat dışındakilere çarpık olan sistem acilen değişime uğramalıdır. Hem de TÜRMOB ‘dan başlayarak, TÜRMOB ‘a rağmen her bir il odaları da dâhil. Bu revize yapılırken evvelden beri dileğim olan şekilde, DENETÇİ ODALARI kurulması ve Yeminli Mali Müşavir Odalarının da ayrılması üzerindeki tazyiklerin kaldırılması icap eder. Böylece Mali Sistem üç ana oda etrafında toplanarak, bir üst birlik çatısına kavuşabilir.
Şart değil ise, üst birlik dahi üç oda için ayrı ayrı olabilir.    

Sorgulama yapalım diyecek olursak; bu defa da şunu sorabiliriz belki. Gerçekten çoklu meslek odası neye göre ve kime göre çözüm olabilir; kime göre hangi tehlikeyi içeriyor da neye göre tehlike görülmekte?

Bir meslek insanı olarak konunun siyasi ayağından ari olarak, kendi fikirlerimden yola çıkarak biraz da mesleki örgütlenmelerimize zorunlu olarak at gözlüğü ile baktığımız varsayımına ulaştığım kanaatindeyim. Yıllar var ki belki geçimlik derdi beni ve her bir meslektaşımı öyle perdelemiş ki yönetişim katına bakmak aklımızın ucundan bile geçmemiş.

Üst katta neler oluyor diye bakmak yerine üst akıllara kiraya verdiğimiz bu yerleri cam tavan sendromunda olduğu gibi görerek, bana dokunmayan bin yaşasın gözlüğünü takarak devamlı bir şeyler tasarruf etmişiz. Ki, on binlerce üyesi olan bir odanın seçimlerini dahi pas geçerek, küçük küçük zihniyetlerin büyük kazanımlarına yol açmışız(!) Hak ettiğimiz gibi yönetildik kısaca.(!)
Bizim olan aidatlar ile bizi baskılamaya çalışanları görmezden gelerek.

Çoklu meslek odaları çalışması henüz başlamış ve tezahürleri ise, öncelikli olarak Türk Tabipler Birliği (TTP) ve Türkiye Makine Mühendisleri Odası(TMMO) ile Türkiye Serbest Muhasebeci Mali Müşavirler ve Yeminli Mali Müşavirler Odalar Birliği üzerinden “sicili bozuk” diye yapılmaktadır.
Birlik olup güçlü irade ortaya koyarak; şiddetle, istememiz mutlak olan kimseyi ötekileştirmeyen ve değişimi düşünülen sistem ile dil, din, ırk ayırmayan, yani etnik-mezhepsel temelini öne çıkaran odaların kurulmasına izin vermemeliyiz.    

Bu vesile ile olası düzenlemelerin, meslek etiği çizgisinde meslek kuruluşları ve üst kuruluşları üyelerinin geleceğine katkısının faydalı olmasını temenni ederim.  
Belki de neme lazım, endişe etmeye hacet kalmaz. Beyhudedir belki de. Bilemeyiz ki, hakkımızda hayır olan hangisi?

Öyleyse söz büyüğün olsun. Buyurun;

“Düzenim bozulur, hayatım alt üst olur diye, endişe etme. Nereden biliyorsun hayatın altının üstünden daha iyi olmayacağını?” Şems-i Tebrizi

Saygılarımla.16.10.2020

Selahattin İPEK
Sorumlu Denetçi
bdselahattinipek@gmail.com

Kaynak: www.bdTurkey.com
(Bu makale kaynak göstermeden yayınlanamaz. Kaynak gösterilse dahi, makale aktif link verilerek yayınlanabilir. Kaynak göstermeden ve aktif link vermeden yayınlayanlar hakkında yasal işlem yapılacaktır.)

GİRİŞ

İçinde seyir halinde bulunduğumuz zaman; iş tarafları arasındaki tüm işlemlerin dijital biçimde yapıldığı, giderek otomatik olarak oluşturulduğu ve gerek iş gerek ise Bilişim Teknolojileri işleme perspektiflerinden gerçek zamanlı ekonomi olarak tamamlandığı bir ortamdır.
İşletmeler, kamu sektörü ve vatandaşlar için bu ortam; örneğin siparişlerin, sipariş onaylarının, faturaların ve ödemelerin gecikmeden sistemden sisteme aktığı anlamına gelir.

Bu, elektronik arşivleme, elektronik defter tutma ve otomatik muhasebenin daha da ileriye doğru gelişimini mümkün kılar.

Genel olarak toplumun yararları hem verimlilik hem de çevre açısından çok büyüktür.
TOPLUMLARIN GÖRME KESKİNLİĞİ AYDINLIK BİR GELECEKTİR

Ekonomide iktisadın, sınırlı varlıkların sınırsız niyetlere karşı yönetişimi olarak dar kapsamlı ele alınışı artık tarihin sayfalarına hafıza kaydı olarak düşülmeye başlanmıştır.

Böyle düşünmemize vesile olan nedir ki? Bakarak görmeye ve gördüğümüzde de iz bırakmaya gayret edelim.

Bugün yaşadığımız bu süreç insanlık kadim tarihinde yine kendisinin oluşturduğu bir takım ufukların göz alabildiğine değil, nano teknolojiler aracılığında ırak sembolizmini sırlayarak çağ içinde çağlar yaşamasına sebep olmaktadır. Daha atak ve tabi olarak daha hızlı bir takım teknoloji getirilerinin müspet varlığında, bu işlerle uğraşanlara büyük ara fark atmaktalar.

O halde bu ilerici hamlelerin bir nevi okunmasına işaret eden dünya çapında organizasyonların varlığından bahsetmek hiç de şaşırtıcı olmayacaktır. Bilakis, yaratanın dahi kendini bildirme ve bilinmek isteği mevcutlu iken, yenilikçi üretimler ve yeni tasarımlar yapanın da bilinme arzusunu çok kuvvetli olarak tetikleyerek coşkulu hale getirmektedir.

Bu vesile ile dünya milletleri yine dünya fuarları adı altında Expo alanları düzenleyerek geleceğin teknolojilerini hayata sürmeyi amaçlamışlardır. Bu işleri yaparken elbette güçlü olanlar bunu gösterebilecekleri teknolojik gelişimlerini her şekil ve şartta sahaya sürerek bir nevi güç testine de girmeyi ihmal etmiyorlar. Zayıf olanlar ise elbette güçlü olanı taklit edebilmek için adeta alanlarda boy gösteriyorlar.  Ekonomik gelişimlerden söz ederken elbette Elon Musk ‘ın mutlaka anılmasında ve bir örneğinden bahsetmemizde fayda görmekteyim. Yoğun salgın dönemlerinden geçen yerküre; bu duruma düşmeden evvel güçlü emperyal şirketlerin ekonomik icatları ile kıran kırana bir rekabet içindeydiler.

Rekabet, Pandemi döneminde biraz yatay hıza düştü ise de, normalleşmeye geçildiği anda kaldığı yerden daha bir sert olarak devam edecektir. Musk ‘ın Space Exploration Technologies’i (SpaceX), 2002’de kuruldu. Şu anda bu şirketin yani SpaceX roket teknolojisinin yaptıklarını tüm dünya heyecanla, soluksuz takip etmektedir. Firmanın amaçladığı konulardan biri, dünya üzerinde internetsiz hiçbir yerin kalmayacağı projesidir. Yalnız bunlardan önce insanlığın çok iyi bildiği gibi kadim İpek Yolu ’na alternatif bir teknolojik proje olarak düşünülmüş bir kavram, varlık haline dönüşmüştür: HYPERLOOP TECH.
Hyperloop, yolcu ve yük taşımacılığı için geleceğin yüksek hızlı ulaşım projesidir. “Yeryüzünün üstünde veya altında, özel bir ortamın içerisinde bir tüp inşa etmek“ olarak tanımlanmaktadır.

Bu teknoloji harikası ile hem ticari mallarımızı bir yerden diğer bir yere hızlıca yetiştirirken hem de insanların hızlı bir şekilde varmak istedikleri yerlere ulaştırılması düşünülmektedir.

Kısa mesafeli alanlar arasında trafiği rahatlatmak ve hava ulaşımına alternatif olması, mevcut demir yolu ağlarından çok daha hızlı olması sürdürülebilir şehir projeleri içinde tercih edilmesine sebep olmaktadır. Tren vagonları, manyetik kaldırma teknolojisini kullanarak adeta tüpün içinde havada yol alırcasına ilerler. Bu proje hakkında genel bilgi, nette yer almakta olup, meraklıları konuyu inceleyebilirler.
HER ŞEYİN MÜMKÜN OLDUĞU YER(!)

YENİ DÜZENE ayak uydurmanın zorunluluğuna inanan ve dikkatlerini doğa ve evrenden, insan ve insan zihnine kaydıran yeni düşünürler, SOFİSTLERDİR. Yani Bilgili Kişilerdir.

Neden sofistleri özellikle vurgulayarak, yenidünya düzeninin başköşesine oturttum?  Konuyu açmazından almak lazım.

O halde, yenidünyanın mottosuna bir bakalım. “Her şeyin mümkün olduğu yer. Yani “Tek Dünya Devleti”(E.Musk)

Hemen hemen ilerlemiş dijital dünya teknolojik alt yapısının, bizlere sunumu Birleşik Arap Emirlikleri Dubai ‘de 20 Ekim 2020 Expo ‘sunda gerçekleşmesi planlanmıştır. Pandemi her şeyi alt üst ettiği gibi, dünyanın en büyük etkinliğinin de ötelenmesine vesile olur mu bilinmez? Henüz bir öteleme duyurusu yapılmadığına göre, tarihinde yapılacağı ön görülmektedir.

Expo ‘da ele alınacak konular Kovid-19 diye adlandırılan virüsün, büyüyerek Pandemi ‘ye evrilmesi ile önem kazanmıştır. Öyle ki, düne kadar “özgür dünya” naraları atılarak küresel köy diye dünyayı yönetmeye kalkanlar ve diğerleri kadim tarihte hiç bu kadar aciz konuma düşmemiş ve güçsüzlüğünün farkına varmamıştır. 11 Eylül 2001 Yakın tarihi dengelerin Amerika Birleşik Devletleri lehine değiştiği bir dönemin miladı olarak kayıtlara geçmiştir. Bu defa olan başka bir şey ve kimse üstesinden gelememiştir. Ulusal devletlerin öne çıktığı sınırlarına kapanan ekonomiler ve her yerde istem dışı yenilenme zorunlulukları öne çıkmıştır.

Peki, öne çıkan bu oluşuma Yeni Dünya Düzeni ismi nereden ilham alınarak verildi ki, hakkında söz birliği edilmişçesine kabul görerek gerçekleştirilmesi için gereken uygulamalar yürürlüğe konuldu? Öncesinde stabil yürüyen bir projenin an itibari ile hızlanması, hazırlık aşamalarının çoktan geçilmiş olmasındandır.

Masonlar’ın dini ve ulusal kimliklerin üzerinde bir kimlik inşası için çalışmaları, Rockefeller ve Rothschild ailelerinin, başını çektikleri küresel sermayenin tek dünya devleti projesinin temel dayanağını oluşturuyor. Buradan bakıldığında vatansız, dinsiz, ırksız bir dünya fikrinin köklerinin bin yıl öncesine kadar uzandığı söylenebilir.

Hepsinden önemlisi Yeni Dünya Düzeni kavramı David Rockefeller’a ait. Bir Amerikan dolarının arka yüzündeki piramidin altında yazan o Latince motto: ‘Novus Ordo Seclorum’… (Sabah | Ferhat Ünlü)

Sofistlerin yani bilgili kişilerin neden şimdi Yeni Dünya Düzeni için önemli olduklarını anlayabildik değil mi? Masonik bir yapılanmanın yukarıda belirttiğim üzere yaklaşık bin yıllık bir projeyi gerçekleştirme düşünü, hemen toplumlara anlatmak kolay değildir. İşte burada bilgili insanlara ihtiyaç vardır. Tek dünya devleti uzun ve yorucu bir yolu ifade eder. Kolaylıkla anlatılacak bir proje değildir.

Yeri gelmişken, David Rockefeller’ın şu sözü de projenin açık bir itirafı olarak kayıtlara geçmiştir:
“Dünyada bir devlet oluşturduğumuzda, halkların kendilerini yönetme hakları, artık dünya bankerleri ve entelektüelleri olan elitin otoritesi altına girecektir. Yüzyılımızda izleyeceğimiz strateji budur.” (Sabah | Ferhat Ünlü)
YENİDÜNYA DÜZENİNDE TEMEL ALINACAK ALT YAPILAR

Dünya üzerinde varlığını her şeye rağmen devam ettirmeye çalışan halkların bir bütünün vazgeçilmezleri olduğu gerçeği yaşanan salgın ile gözler önüne apaçık serilmiştir. Bu defa yenilikleri hep beraber uyum içinde arayarak elimize geçen fırsatı en uygun ve yararlı biçimde kullanmalıyız. Bütün disiplinler vasıtasıyla elimizden ne geliyorsa insanlık makamının gelişmesi için kullanarak, dünyamızda eksik olan hoşgörü tohumlarımızda bütünleşmeliyiz.

Bu temenni gibi duran sözcüklerin gerçekleşmesi dileğimi tekrarlarken; toplumlarda şimdiye kadar var olan çatışma ve harplerin temeli konumunda olan, “kaynaklar savaşı” ve “enerji güvenliği” aynı zamanda haksızlık, eşitsizlik gibi birçok yaşam hakkını yok sayan ve veya saydıran mücadeleler boyutundaydı. Bunun yerini , “sağlık güvenliği ve “gıda güvenliği” alacaktır diye ifade etmek isterim.

Mutasyona uğrayan toplumlar, beraberinde insan hayatından toplumsal düzene ve devlet yapılanmalarına kadar birçok şeyi derinden etkileyecek bir yenidünyaya doğru yolculuk etmektedirler. Yol alırken hal ve hareketlerimize dikkat ederek, odak noktamıza bilinçli yürümeli, yolun azizliğinde labirentlerde kaybolmamalıyız.

O halde tüm bu gerçeklikleri de göz önüne alarak temelde neleri düstur etmeliyiz ki, refah içinde birleşerek tek devlet olabilelim?
Temel alınacak alt yapıları esastan başlıklar halinde verecek olsak bunlar neler olabilir bir bakalım?
Detaylarına girmeden ön görünüze sunmak istiyorum.

1. Sürdürülebilirlik
2. Üç Boyutlu Baskılar
3. 5 G Teknolojisinin hemen hemen tüm dünyada kullanılması
4. Artıkları yani tüm çöpleri hazineye dönüştürecek teknoloji
5. Açlığı Giderecek Süper Pirinç

Dolayısıyla yukarıda sayılan edimler, maddeler halinde daha da genişletilebilir. Akıllara algı yapan ise, “Her şeyin mümkün olduğu yer“  gerçekten bir düş müdür? Ya yoksa ufak tefek fireler verilerek, dünya coğrafyasında kırılmalar yapılarak makul birkaç devlete mi dönüşür? Kesinlikle ordu düzeninin olmayacağı devletler varsayılsa bile, Tek Devlet ordusuz olarak düşünülemez lafzından hareketle imparatorluk ve veya totaliter bir rejimle mi yönetilir? Belki bilinmez… Lakin bin yıl öncesinden başlayan bu rüya,
2070 ‘lerde bir ihtimal gerçekleşeceği kabul görse de kendi tarihinde gizemli yolculuğuna devam etmektedir.

Sonuç olarak;
Yeni Dünya Düzeni ‘nin temelinde Tek Devlet olması münasebeti ile barışın tavan yaptığı ve orduların kalktığı bir sistem güzel olurdu. Herkesin sosyal güvencesinin olduğu huzur içinde gelecek korkusunun bulunmadığı, kimsenin birbirini ötekileştirmediği Yeni Dünya Düzeni ve onun rüyası Tek Devlet… ŞİMDİLİK ASKIDA(!)

Saygılarımla.

Selahattin İPEK
Bağımsız Denetçi
bdselahattinipek@gmail.com

Mesleğimizi Seviyoruz, TÜRMOB ‘un Yanındayız.